Ebeveynliğin Yoğuşması

Hepimiz çocuklarımız için en iyisini istiyoruz, buna şüphe yok. Fakat acaba bunu böylesine şiddetle isterken kaybettiğimiz şeyler olabilir mi? Cindi Katz, günümüz orta sınıf ebeveynlerinin kendi çocuklarına sonsuz emek, zaman ve para yatırımı yaparken diğer çocukları gözden kaçırdığını yazıyor. Bunu da ebeveynliğin yoğuşması (parental involution) olarak adlandırıyor.

Katz, bu terimi Clifford Geertz’in Endonezya'da tarımsal dönüşümü inceleyen çalışmasından ödünç almış.  Geertz’in bahsettiği dönüşüm, modernleşen Endonezya’da geniş arazilerin ekildiği geleneksel tarım yöntemlerinin terkedilmesi ve daha küçük alanlarda daha yoğun üretime geçilmesi olarak özetlenebilir. Fakat bu dönüşümün sonucu, gıdanın daha fazla insana ulaşması olmamış, toprak işçileri daha küçük tarlaları daha yoğun emek harcayarak işlemişler ama toplam üretim artmamış. Kısacası, Katz diyor ki biz de bugün daha az çocuğa daha yoğun kaynak aktarıyoruz, fakat toplumun bütününe baktığımızda elde ettiğimiz sonuç düne göre daha iyi bir sonuç değil. Kendi çocuklarımız için en iyi, en organik, en sağlıklı, en kaliteli, en en en olanı ararken çocukluğun toplumsal bir şey olduğunu, başka çocuklardan da bizim sorumlu olduğumuzu unutuyoruz.

“Parental involution describes the embellishment of contemporary middle-class parenting practices and the ways they can preoccupy parents, albeit sometimes grudgingly. The all-consuming nature of these practices can also distract parents, rerouting their potential attention from the political, economic and other sources of their insecurities to attend to their symptoms as they simultaneously commodify their children as ideal class subjects of the imagined future, embodying evermore elaborate attributes, and regard their successful upbringing as a zero sum game (cf. Sammond, 2005: 370). Social childhood – that is, other people’s children – is a casualty here, as witnessed in the underfunded childcare centers, ill-equipped playgrounds, and poor schools in which so many children come of age” (Katz, s.727-728)

Katz, C. (2017). The Angel of Geography: Superman, Tiger Mother, aspiration management, and the child as waste. Progress in Human Geography, 42(5) 723-740.

Geertz, C. (1968). Agricultural involution: the process of ecological change in Indonesia. University of California Press.